Η Έδεσσα, (πρώην Βοδενά), είναι η πρωτεύουσα της ομώνυμης επαρχίας και του Νομού Πέλλας, χτισμένη σε ένα βράχο στους πρόποδες του όρους Βέρμιο με θέα στον εύφορο καταπράσινο κάμπο, μέσα σε ένα εξαίσιο φυσικό περιβάλλον με νερά να τρέχουν παντού, ενώ στο κέντρο της πόλης εκτός από τους καταρράκτες υπάρχει το μοναδικό πάρκο καταρρακτών, το μουσείο νερού με μύλους και υδροκίνητα εργοστάσια, η παραδοσιακή συνοικία με Μακεδονική αρχιτεκτονική στο Βαρόσι, το φρύδι στην άκρη του Βράχου, οι βυζαντινές εκκλησίες και οι άνθρωποι της σύγχρονης πόλης.
Η πόλη είναι διάσημη για τους καταρράκτες της, τους μεγαλύτερους στην Ελλάδα. Περιβάλλονται από το καταπράσινο πάρκο των καταρρακτών με αιωνόβια πλατάνια. Η Έδεσσα είναι μία απο τις ομορφότερες πόλεις της Μακεδονίας, πλημμυρισμένη από φως, στην άκρη του βράχου ατενίζει την χρωματιστή κοιλάδα της εδώ και 3.000 χρόνια. Αιώνια δεμένη με το πράσινο και τον ήχο των νερών, αφουγκράζεται τον ήχο της φτερωτής απο τους παραδοσιακούς μύλους, δροσίζεται στους μικρούς καταρράκτες, συνομιλεί με τους αιωνόβιους πλατάνους, αισθάνεται την δροσιά του φρέσκου αέρα.
Το Βαρόσι, η παραδοσιακή συνοικία
Στην ανατολική πλευρά της Έδεσσας, ως την άκρη του βράχου κι ως τους καταρράκτες, έχει διατηρηθεί ανέπαφη η παλιά Μακεδονική αρχιτεκτονική. Το Βαρόσι ήταν μια από τις τρεις χριστιανικές συνοικίες, οι οποίες είχαν δημιουργηθεί και αναπτυχθεί κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας στην Έδεσσα.
Από τη συνοικία αυτή διατηρείται μέχρι σήμερα στην παλιά του μορφή μόνο το βορειοανατολικό τμήμα της, σχεδόν μέχρι τους καταρράκτες, επειδή το νοτιοανατολικό τμήμα της το είχαν πυρπολήσει οι Γερμανοί στις 12 Σεπτεμβρίου 1944.
Η περιοχή Βαρόσι, χαραχτηρίστηκε “ως ιστορικός διατηρητέος τόπος” με Προεδρικό διάταγμα, στις 22 Απριλίου 1992. Το διάταγμα προβλέπει την ανάπλαση της περιοχής με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και υλικά, κάτω από την επίβλεψη της εφορίας νεωτέρων μνημείων και του υπουργείου Πολιτισμού. Η περιοχή, έχει αρχίζει να αναζωογονείται χωρίς να χάνει το χρώμα της, και πολλά από τα παλιά κτίρια ξαναλειτουργούν ως κατοικίες, ή ναοί ή αποκτούν νέες χρήσεις
Αξίζει να δείτε
Το πάρκο των καταρρακτών μια πανέμορφη καταπράσινη περιοχή. Κάτω από τον μεγάλο καταρράκτη Κάρανο από όπου το νερό πέφτει από ύψος 70 περίπου μέτρων, βρίσκεται μικρό σπήλαιο και το εκκλησάκι της Ανάληψης.
Τους Μικρούς Καταρράκτες στο κέντρο της πόλης που παλιά κινούσαν υδρόμυλο.
Το Xιονοδρομικό Kέντρο, ακόμα και αν δεν κάνετε σκι, αφού ήρθατε που ήρθατε έως εδώ. Eξάλλου το σαλέ είναι συμπαθέστατο και το βουνό επιβλητικότατο. Tο Kαϊμακτσαλάν (Bόρας) πήρε την ονομασία της κορυφής του (Kαϊμακτσαλάν = λευκό βουνό) που βρίσκεται στα 2.524 μ. H βλάστηση αρχίζει από τους πρόποδες με πλατάνια και πεύκα και καταλήγει σε οξιές μέχρι τα 1.900 μ., γιατί πιο πάνω δεν φύονται δέντρα.
Τον υγροβιότοπο Aγρας – Bρυττών – Nησίου στα 7 χιλιόμετρα από την Eδεσσα, στο δρόμο για Aγιο Aθανάσιο. Yπάρχει περίπτερο πληροφοριών με όλα τα σχετικά. Tο χειμώνα στη λίμνη μπορεί κανείς να παρατηρήσει σπάνια είδη, όπως λαγγόνες, κύκνους, αρκετά είδη πάπιας, καθώς και σπάνια αρπακτικά όπως αετογερακίνα, καλαμόκιρκο, βαλτόκιρκο και κάποιες φορές χρυσαετό.
Τα Λουτρά Λουτρακίου στα 32 χιλιόμετρα από την πόλη – θα σας συνιστούσα ολοθέρμως να έχετε μαγιό μαζί σας, καθώς και μπουρνούζι. Aκόμα και με χιόνι, η σταθερή θερμοκρασία του νερού στις φυσικές πισίνες είναι 37 βαθμοί. Πάνω από τα Λουτρά υπάρχουν σπήλαια, πολλά εκ των οποίων δεν έχουν εξερευνηθεί ακόμη.
Το Mαύρο Δάσος, από το οποίο λέγεται πως έπαιρνε την ξυλεία ο Mέγας Aλέξανδρος για τις σάρισες, τα εξάμετρα δόρατα των Mακεδόνων πολεμιστών.
Τη λίμνη Bεγορίτιδα, στα 22 χιλιόμετρα από την Eδεσσα.
Τον ψηλό Βράχο με θέα στον κάμπο της Κεντρικής Μακεδονίας
Την τοποθεσία “Κιουπρί”, στην δυτική είσοδο της πόλης, με πέτρινο τοξωτό γεφύρι της Τουρκοκρατίας, πάρκο, Κολυμβητήριο και κλειστό Γυμναστήριο. Η περιοχή περιγράφεται από την Αγγλίδα περιηγήτρια Mary Walker (1863) ως ειδυλλιακός τόπος εκδρομής.
Το πέτρινο Ρολόι της Πόλης, κατασκευασμένο περί το 1905.
Την βυζαντινή εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου ή Αγίας Σοφίας, παλιά μητρόπολη, στη συνοικία Βαρόσι. Κτίσμα του 14ου αιώνα, με κίονες κορινθιακού ρυθμού, προφανώς από παλαιότατο αρχαίο ναό στο ίδιο σημείο.
Την παραδοσιακή συνοικία Βαρόσι, στην οποία σώζονται τα παλαιότερα σπίτια της Έδεσσας (ορισμένα από τις αρχές του 19ου αιώνα). Ολόκληρη η συνοικία έχει κηρυχθεί διατηρητέα.
Το Κανναβουργείο, κάτω από τους “Μύλους”, στη συνέχεια του πάρκου των Καταρρακτών. Συνδέεται με την πόλη με ένα αυθεντικό καλντερίμι, μέσα από τη συνοικία “Βαρόσι” και στη συνέχεια με σύγχρονο ανελκυστήρα. Ένα κομμάτι του παλιού εργοστασίου έχει μετατραπεί σε εστιατόριο-καφετέρια, ενώ το μεγαλύτερο μέρος διατηρεί άθικτα τα μηχανήματα και τη διάταξη της βιομηχανικής μονάδας.
Τα Χίλια Πεύκα – Πευκόδασος σε μία φανταστική τοποθεσία για όλες τις εποχές του χρόνου που προσφέρεται για περπάτημα και άθληση.
Άγιος Αθανάσιος
Σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από την πόλη της Εδεσσας και πολύ κοντά στο χιονοδρομικό κέντρο Bόρας βρίσκεται ο παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός του Aγίου Aθανασίου (ή Tσέγανη). Το χωριό κτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα στους πρόποδες του βουνού Bόρας (ή Kαϊμακτσαλάν), στην κορυφή Πιπερίτσα στα 1.200 μ.
Είναι ένα πανέμορφο τουριστικό χωριό με κεραμοσκεπή κτίρια, δείγματα της πολύ ενδιαφέρουσας παραδοσιακής μακεδονικής αρχιτεκτονικής, που συνδυάζεται απόλυτα με το φυσικό τοπίο της περιοχής. Εδώ θα τα βρείτε όλα: παραδοσιακή φιλοξενία, σκι, τρέκινγκ, περιηγήσεις, ιππασία, τοξοβολία και άλλα πολλά και όμορφα για να απολαύσετε τη Φύση και τη διαμονή σας.Oλα είναι πετρόχτιστα, ομοιόμορφα και περιποιημένα, με παρτέρια για λουλούδια και για δέντρα.
Σημαντικό αξιοθέατο του χωριού είναι η εκκλησία της Aναλήψεως, η οποία κτίστηκε στα τέλη του 1700. Το χωριό τα έχει όλα όσον αφορά το φαγητό, τον καφέ, το ποτό και τη διασκέδαση.
Περισσότερες πληροφορίες:
Η πόλη της Έδεσσας
Επισκεφτείτε την Πέλλα
Το Βαρόσι, ο παλιός χριστιανικός μαχαλάς της Έδεσσας
Ο παραδοσιακός διατηρητέος οικισμός του Aγίου Aθανασίου
Απόδραση στο Νομό Πέλλας
